[ Pobierz całość w formacie PDF ]
przypływ wigoru.
Kawalerze, czuję, że zmierzasz do finału. Zaczekaj na mnie! Na nas!
Przyjaciele, osiągnijmy to jednocześnie - to największa rozkosz pod słońcem!
MADAME DE SAINT-ANGE
Róbcie to, kiedy chcecie, ja dłużej nie wytrzymam! O, doublefoutu dieu!
Odchodzę od zmysłów!
Ach, przyjaciele, ostudzcie mnie! Niech te strumienie ugaszą żar mojej
gorejącej duszy! Aj! Aj! Cóż za niewiarygodne uczucie!... Konam!
(Augustyn, Dolmance i kawaler tworzą chór; obawa przed monotonią
powstrzymuje nas przed zamieszczaniem wszystkich wyrażeń, które w takich
przypadkach sÄ… zawsze do siebie podobne)
DOLMANCE
Nieczęsto zdarzało mi się równie dobrze bawić.
(spoglÄ…dajÄ…c na Augustyna)
Ten łotr napełnił mnie po brzegi. Ja też nie pozostałem dłużny, obdarzając
paniÄ….
MADAME DE SAINT-ANGE
Ach, proszę nic nie mówić - czuję się jak po potopie.
EUGENIA
Czego nie mogę powiedzieć o sobie.
(rzucajÄ…c siÄ™ swawolnie w ramiona pani de Saint-Ange)
Chwaliłaś się, że popełniasz tyle grzechów naraz, lecz chciałabym, by choć
jeden przeznaczony był dla mnie! Jeśli zawsze będę musiała obejść się smakiem,
jak przed chwilą, z pewnością nie rozchoruję się z obżarstwa.
MADAME DE SAINT-ANGE (śmiejąc się do rozpuku)
Zabawne stworzenie!
DOLMANCE
Ona jest urocza!... Chodz tu, moje dziecko, niech cię wychłoszczę.
(daje jej klapsa)
Ucałuj mnie, wkrótce twoja kolej.
MADAME DE SAINT-ANGE
Odtąd musisz zajmować się wyłącznie Eugenią, braciszku. Jej dziewictwo
stanie się wkrótce twoim łupem.
EUGENIA
O, nie! tylko nie to! Chcę wyłącznie od tyłu!
MADAME DE SAINT-ANGE
Szczera, wspaniała dziewczyna! %7łąda od ciebie tego, co przed chwilą dostało
siÄ™ komuÅ› innemu.
EUGENIA
Tyle, że wciąż mam pewne skrupuły, słyszałam bowiem, że to zbrodnia,
zwłaszcza w wykonaniu samych mężczyzn. Może posłuchalibyśmy, co o tym
mówi pańska filozofia, Dolmance?
DOLMANCE
%7ładne wszeteczeństwo nie może budzić w nas grozy, gdyż każde inspirowane
jest przez Naturę. Najwymyślniejsze czyny, zdające się gwałcić prawa i instytucje
ludzkie, nie są wszak niczym strasznym. W tym, co powiedziałaś, odgaduję
wpływ niemądrej bajeczki z Pisma Zwiętego, tej nieudolnej kompilacji spisanej
przez jakiegoś ciemnego %7łyda w czasach niewoli babilońskiej. Jest wierutną
bzdurą, że zgładzenie Sodomy i Gomory było karą za grzechy. Oba te miasta, a
właściwie osady położone u stóp wulkanu, zginęły podobnie jak Pompeja i
Herkulanum pod lawą Wezuwiusza. Ot i cały cud. Tymczasem z tego całkiem
prostego wydarzenia stworzono historyjkę o straszliwej, ognistej karze zesłanej na
grzeszników, oddających się swoim naturalnym skłonnościom w pewnym zakątku
Europy.
EUGENIA
Naturalnym?
DOLMANCE
Oczywiście. Raz jeszcze to podkreślam. Czy sądzisz, że Natura mogłaby
jednocześnie inspirować i potępiać te same czyny? Wrogowie sodomii twierdzą,
że szkodzi ona rozmnażaniu naszego gatunku. Tym idiotom zawsze jedno w
głowie! Wszystko inne uważają za przestępstwo. Kto mi dowiedzie, że Natura
chce rozmnażania? Czy rzeczywiście obrażamy ją, uchylając się od tej niby
powinności? Przeprowadzmy krótką analizę, żeby przekonać się, jakie są
faktycznie prawa Natury. Gdyby wyłącznie tworzyła, mógłbym się zgodzić z
przebrzydłymi sofistami, że najwznioślejszym zajęciem jest nieustanne płodzenie,
a co za tym idzie, musiałbym uznać odmowę rozmnażania za zbrodnię. Nawet
pobieżna obserwacja przekona nas jednak, że kreacja nierozerwalnie wiąże się z
destrukcją. Nic nie może się narodzić ani odrodzić bez zniszczenia i śmierci.
Natura rządzi jednym i drugim. Czy podobna tedy znieważyć ją odmawiając
tworzenia? Jeśli złem miałaby być zwykła odmowa, to co dopiero mówić o
zabijaniu, a przecież dowiodłem niedawno, że należy ono do praw Natury.
Bezproduktywność w żadnym razie nie może być przestępstwem. Tymczasem
głupcy oraz zwolennicy rozmnażania, co zresztą na jedno wychodzi, twierdzą, że
w takim razie Natura nie obdarzałaby nas nasieniem. Według nich służy ono
wyłącznie jednemu, celowi, zaś sprzeniewierzanie się mu należy uznać za
[ Pobierz całość w formacie PDF ]